ผลงานชุด “พายุ” เกิดขึ้นจากการนำลายเส้นจากฮูปแต้มจากสิมวัดสนวนวารีพัฒนาราม รวมถึงข้อมูลที่ได้จากการลงพื้นที่สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และข้อมูลทางเอกสารมาพัฒนาลายเส้นขึ้นใหม่ให้เป็นแบบเฉพาะของตนซึ่งแตกต่างไปจากเดิม ฉากการสู้รบของสินไซและยักษ์กุมภัณฑ์ที่ศิลปินได้เขียนขึ้นต่อเติมภาพที่ขาดหายไป โดยจัดวางองค์ประกอบเรื่องราวใหม่ และเขียนภาพด้วยเทคนิค “จารบาติก” ซึ่งเป็นเทคนิคที่ศิลปินพัฒนามาจากภูมิปัญญาโบราณและท้องถิ่น
ในภาพผลงาน ศิลปินได้สร้างพื้นผิวให้มีลักษณะผุกร่อนเสื่อมสลายเพื่อสื่อถึงลักษณะของฮูปแต้มจริงที่ได้พบเห็นและยังสื่อถึงเรื่องไตรลักษณ์ การเลือกใช้พาราฟิน (Paraffin) ลงรองพื้นเพื่อให้พื้นผิวเกิดลวดลายที่มีความแตกหัก ส่วนการเขียนภาพลายเส้นบนภาพใช้เทคนิคเดียวกันกับการจารหรือเขียนบนใบลานเพื่อให้เกิดเส้นที่คมชัด และอีกหนึ่งเทคนิคที่ใช้คือ บาติก ซึ่งการผสานกันของสองเทคนิคเป็นสิ่งที่ศิลปินคิดค้นขึ้นมาโดยมีวิธีการเขียนลายเส้นลงบนผ้าด้วยเหล็กแหลม ทำให้เกิดรูปร่างและทรง หลังจากนั้นใช้จันติ้งลงเทียนสีและนำไปมัดย้อมด้วยสีบาติกตามลำดับ ซึ่งในภาพชุดนี้เลือกใช้สีโทนสีน้ำเงิน ดำ และน้ำตาลเป็นหลักทำให้ภาพมีความเข้มขรึม และขลังเพื่อสื่อถึงความหนักหน่วงที่เกิดในใจของนางสุมฑา และแสดงให้เห็นถึงความรุนแรงของการสู้รบระหว่างสองฝ่ายที่มีความรุนแรงราวกับพายุอีกด้วย