กำหนดการสัมมนา
"บริการมูลค่าเพิ่ม (OTT): โอกาสของธุรกิจสื่อในยุคอินเทอร์เน็ต"

26 พฤษภาคม 2560 13.00-16.30

ห้องประชุม ดร.เทียม โชควัฒนา ชั้น 4 ตึก 1 คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
แผนที่: https://goo.gl/maps/fsHzopXf5mS2

13:00-13:20 ลงทะเบียน-รับเอกสาร

13:20-13:30 กล่าวเปิดงาน โดย ปาริชาต สถาปิตานนท์ คณบดีคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

13:30-14:00 บรรยายเปิด "นโยบายประเทศไทย 4.0 โอกาสและความท้าทายจาก OTT" โดย วรรณพร เทพหัสดิน ณ อยุธยา เลขาธิการคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ

14:00-14:30 บรรยายเปิด "OTT Landscape and International Experience" โดย Peter Lovelock ผู้อำนวยการ Telecommunications Research Project Corporate

14:30-16:30 เสวนา “การกำกับบริการมูลค่าเพิ่มบนโครงข่ายอินเทอร์เน็ตสำหรับประเทศไทย”
- กฤษณ์ บุญญะรัง ผู้ผลิตเนื้อหาอิสระบนยูทูบ
- โชคชัย เอี่ยมฤทธิไกร ผู้อำนวยการกลุ่มธุรกิจออนไลน์ บีอีซี-เทโร เอ็นเตอร์เทนเม้นท์
- ภัทรพันธ์ ไพบูลย์ นักกฎหมาย เบเคอร์แอนด์แม็คเค็นซี่
- ภูรี สิรสุนทร อาจารย์ประจำคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ดำเนินเสวนาโดย
พิจิตรา สึคาโมโต้ หน่วยปฏิบัติการวิจัยนโยบายสื่อ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และ
อาทิตย์ สุริยะวงศ์กุล ผู้ประสานงานเครือข่ายพลเมืองเน็ต

----

#ที่มา

“Over-the-Top” หรือ OTT เป็นคำศัพท์ในวงการโทรคมนาคมและกระจายภาพและเสียง มีความหมายโดยทั่วไปถึงเนื้อหาหรือบริการที่ถูกส่งผ่านโครงข่ายที่ไม่ได้ถูกออกแบบมาให้ทำสิ่งดังกล่าวตั้งแต่ต้น ด้วยเหตุนี้ OTT จึงถูกเรียกในภาษาทั่วไปว่า “value added” ซึ่งหมายถึง เนื้อหาหรือบริการที่สร้าง “มูลค่าเพิ่ม” จากเนื้อหรือบริการพื้นฐานที่โครงข่ายถูกออกแบบมาแต่แรก

ประเภทของ OTT มีหลากหลาย ตัวอย่างหนึ่งคือ “เนื้อหา OTT” (OTT content) ซึ่งในบริบทของกิจการกระจายภาพและเสียง หมายถึง ภาพ เสียง หรือสื่ออื่นใด ที่ส่งผ่านโครงข่ายอื่นใดที่มิใช่โครงข่ายกระจายภาพและเสียง เช่น บริการภาพยนตร์ผ่านโครงข่ายอินเทอร์เน็ต อีกตัวอย่างหนึ่งคือ “Telco-OTT” ซึ่งหมายถึง การให้บริการโทรคมนาคมของผู้ให้บริการรายหนึ่งผ่านโครงข่ายของผู้ให้บริการโทรคมนาคมรายอื่นหรือชนิดอื่น เช่น การให้บริการโทรศัพท์ด้วยเสียงผ่านโครงข่ายไวไฟอินเทอร์เน็ตสาธารณะ

เนื่องจาก OTT เป็นการผสานเนื้อหา บริการ และโครงข่ายหลายชนิดเข้าด้วยกัน การแบ่งประเภทของ OTT จึงสามารถแบ่งได้หลายวิธีเพื่อความสะดวกในการพิจารณาประเด็นหนึ่ง ๆ

เช่น แบ่งตามชนิดของใบอนุญาต (โทรคมนาคม, กระจายภาพและเสียง, ไม่ต้องมีใบอนุญาต),
ตามประเภทของผู้ให้บริการ (ผู้ให้บริการเนื้อหาเป็นรายเดียวกับผู้ให้บริการโครงข่าย, เป็นคนละราย),
ตามประเภทของชนิดบริการ (รายการวิทยุหรือโทรทัศน์ที่เผยแพร่เวลาตรงกับที่กำลังเผยแพร่ในโครงข่ายกระจายภาพและเสียง, รายการวิทยุหรือโทรทัศน์ที่เคยหรือจะเผยแพร่ในโครงข่ายกระจายภาพและเสียงและผู้ชมเลือกเวลาดูได้เอง, เนื้อหาแบบรายการวิทยุหรือโทรทัศน์ที่ไม่ได้ผลิตเพื่อเผยแพร่ในโครงข่ายกระจายภาพและเสียง, ภาพยนตร์ ฯลฯ),
ตามประเภทการบอกรับสมาชิก (เสียค่าบอกรับหรือไม่, subscription-based, advertising-based), หรือ
ตามประเภทผู้ผลิตเนื้อหาหลักในบริการนั้น (ผลิตเอง, จ้างผลิต, ผู้ใช้เป็นผู้ผลิต)

นอกจากนี้ ยังสามารถแบ่งตามประเด็นในการกำกับกิจการได้ด้วย

ตัวอย่างเช่น Body of European Regulators for Electronic Communications (BEREC) ซึ่งเป็นองค์การกลางของหน่วยงานกำกับกิจการสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ของสหภาพยุโรป แบ่งบริการ OTT เป็น 3 ประเภทคือ 1) บริการ OTT ที่ถือเป็น “บริการสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์” (ECS) 2) บริการ OTT ที่ไม่ถือเป็น ECS แต่มีศักยภาพจะแข่งขันกับ ECS และ 3) บริการ OTT อื่น ๆ

โดยสาเหตุที่ BEREC แบ่งประเภทเช่นนี้ เพราะคำว่า OTT นั้นไม่มีสถานะทางกฎหมายในระดับสหภาพยุโรป และกิจการที่ BEREC กำกับได้ตามกฎหมายนั้นมีเพียงบริการสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์เท่านั้น

ด้วยความหลากหลายของ OTT ทั้งในแง่เนื้อหา บริการ และมุมมองในการกำกับ เพื่อให้เกิดความเข้าใจในเรื่องดังกล่าว อันจะเป็นประโยชน์ต่อการวางแนวทางการกำกับกิจการในประเทศไทย สมาคมผู้ดูแลเว็บไทย สถาบันเทคโนโลยีสังคม มูลนิธิเพื่ออินเทอร์เน็ตและวัฒนธรรมพลเมือง และหน่วยปฏิบัติการวิจัยนโยบายสื่อ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จึงร่วมกันจัดสัมมนาเพื่อเผยแพร่ความรู้และมุมมองจากผู้เชี่ยวชาญทั้งจากในและต่างประเทศ

(ไม่มีค่าใช้จ่าย ไม่ต้องลงทะเบียนล่วงหน้า)

Event Contact